1 minut, 58 sekund
Uznałem, że podzielę się z wami pewnymi faktami z mojego dotychczasowego życia. Tylko tego pół-prywatnego, gdyż to, co robiłem jakiś czas temu, to co oglądałem w tv lub przed ekranem komputera bardzo mocno na mnie oddziaływało. Nie będzie się to wszystko pojawiało chronologicznie, ponieważ niektóre koleje rzeczy chciałbym zostawić dla siebie…
Na pierwszy rzut chciałbym rzucić pewien serial, który bardzo mocno utkwił mi w pamięci. Jest nim znany wśród nieco starszej, post studenckiej już „młodzieży”, która w drugiej połowie ostatniej dekady XX wieku chodziła do 5-6 klasy szkoły podstawowej, lub zaczynała szkołę średnią.
Jest nim Jezioro marzeń, czyli amerykański Dawson’s Creek– serial opowiadający o grupie nastolatków z małego miasteczka Capeside, uczęszczających do tamtejszej szkoły średniej, o ich problemach, uczuciach, pierwszych miłościach i ich życiu codziennym. Serial ten można nazwać bardzo „uczuciowym” bo w widzu niemal zawsze wywołuje emocje: czasem wzruszenie, żal czy smutek, a czasem prawdziwą radość czy ulgę. Główni bohaterowie: Dawson, Joey, Pacey, Jen i Jack przeżywają niemal wszystkie problemy które znamy z naszego życia: problemy w domu, szkole, sympatie, prawdziwe miłości, a czasem niechęć, narkotyki, problemy emocjonalne, smutki i radości. Przede wszystkim jednak serial mówi o prawdziwej przyjaźni, choć czasami trudnej do utrzymania, ale zawsze najważniejszej.
Każdy z bohaterów jest inny, każdy ma swoje problemy, inną przeszłość i inne plany na przyszlość. Dawson ma szczęśliwą rodzine choć jego rodzice już raz byli rozwiedzeni, Joey po śmierci matki, mieszka z siostrą, Pacey ma problemy z rodziną i z samym sobą, Jen wyjechała od rodziców i mieszka z babcią, Jack po śmierci matki i brata mieszka sam. Każdy jest inny ale tylko wszyscy razem tworzą przyjaciół, którzy zrobiliby dla siebie niemal wszystko, mimo napięć czy sprzeczek. Akcja serialu toczy się na przedmieściach Bostonu, w północnej Karolinie w przepięknym miasteczku Capeside gdzie nasi bohaterzy przeżywają wiele wspaniałych przygód. Klimat serialu jest wspaniały, niepowtarzalny i jedyny w swoim rodzaju. To trzeba zobaczyć…
reszta tutaj: http://dc.mojedane.pl/
Moich rodziców, szczególnie moją mamę, denerwowało to, że oglądam ten serial. Mnie podobał się z tego powodu, że bohaterowie niewiele różnili się ode mnie. Jak dziś pamiętam, że przez całe wakacje w 2001 roku rano 8.30, potem po południu 16.30 ten serial był emitowany… oraz to, że kilka razy kolega wyciągał mnie do kościoła zaraz po nim…
Ech, to były dobre czasy…
telewizyjny opowiadający o grupie nastolatków, ich problemach, uczuciach, miłościach i życiu codziennym.
Dobry artykuł. Konia z rzędem dla autora ;). Wyślę linka do tego bloga znajomym, myślę, że też powinni ją polubić. Liczmy na to, że takie witryny bez przeszkód będą funkcjonowały w internecie pomimo zgodzenia się na ACTA przez polskich polityków. Sądzę, że będę wpadać tu częściej.
Do usłyszenia – Henryk Kamiński
Witam 🙂
Dziękuję za dobre słowa 🙂
W kwestii ACTA powiedziano już tyle, że właściwie można powiedzieć, że nic nie wiadomo. Treści internetowe mogą stanąć na prawdziwym rozdrożu- albo będą pełne i przejrzyste, albo nie będzie ich w ogóle. Działanie krajowego estabilishmentu póki co prowadzi do postawienia wielowymiarowego pytajnika, do którego odpowiedzi możemy długo nie otrzymać.
Pozdrawiam – darek.taton