hej HeY

Przewrotnie. Bo życie jest przewrotne. No to od początku.

Jakiś czas temu Hey „wstrzymał” swoją karierę. 25 lat działania tego kombajnu muzycznego i… STOP. Tyle.

Słuchanie albumu CDN to podróż… Stare nagrane na nowo, nowe zagrane również na nowo… dla mnie to powrót po latach do tego zespołu. W nowych opracowaniach czuć, że słowa zapisane i zaśpiewane lata temu nadal mają się dobrze mimo tego, że takich piosenek (słysząc dzisiejszą radiową „falę” dźwiękową) już chyba się po prostu nie pisze.
Nie dziwię się, że po 25 latach bus zespołu stanął na parkingu, a jego kierowca zaciągnął ręczny hamulec i, opuszczając go, zamknął go na klucz.

Może to dobry czas, by wykonać planowany serwis – naładować akumulator, wymienić olej, dolać paliwa do baku – i odjechać?

Uzmysłowiłem sobie, że przez 12 lat, od kiedy zacząłem słuchać muzyki tego zespołu, zmieniło się wszystko. Miejsce, w którym aktualnie siedzę, moje otoczenie, osoby spotykane na co dzień – wszystko zmieniło się nie do poznania.
Wiek też robi swoje. Sprawy ważne 12 lat temu, wyznaczające bieg życia i nadające mu sens, są jedynie mglistym wspomnieniem. Wiele rzeczy się nie udało, niektóre zostały na tym samym etapie.

Next. Z miesięcznym poślizgiem, ale bez zmian – likwidacja digartu staje się faktem. Spekulacje i nadzieje na uratowanie portalu niestety zostały ostatecznie rozwiane i serwis odchodzi do historii internetu. 1 lutego 2018 roku świat obudzi się już w rzeczywistości post-digartowej.
Nie wiem, kiedy znów coś napiszę, dlatego dziś obrazkiem wyróżniającym jest grafika z digartu autorstwa użytkownika ~Kucharek1989
O tym, jak ważny był to serwis, subiektywnie pisze jego twórca, Piotr Kaczor, znany jako @Kaczo.
[edit.] https://histmag.org/Digart.pl-portal-utalentowanych-artystow-45

A ja poświęcę kolejne dni [na digarcie] na wyszukiwanie ciekawych, inspirujących grafik [póki jeszcze są].

A później – zobaczymy.

„Jak podjąć przerwane wątki dawnego życia? Jak dalej istnieć, kiedy w głębi serca, zaczynasz rozumieć, że powrót jest niemożliwy… Są sprawy, których czas nie poskleja. Niektóre rany są zbyt głębokie i nie chcą się zabliźnić.”
[Frodo, cytat z filmu Władca Pierścieni – Powrót Króla]