1 minut, 17 sekund
„Beczka” – dominikańskie duszpasterstwo akademickie przy klasztorze św. Trójcy przy ul. Stolarskiej 12 w Krakowie.
Powstało mocą decyzji ówczesnego prowincjała o. Jana Janczaka 29 września 1964 roku, który skierował on do tej pracy o. Tomasza Pawłowskiego OP. Czas powstania „Beczki” to okres przemian soborowych dokonujących się w trakcie i wkrótce po Soborze Watykańskim II. Dzięki wsparciu ks. kardynała Karola Wojtyły beczkowa kaplica akademicka stała się miejscem śmiałych eksperymentów liturgicznych: mszę odprawiano twarzą do ludu, w coraz większym stopniu w języku polskim i z zaangażowaniem wszystkich uczestników celebracji w świadome jej przeżywanie i współtworzenie.
Lata 70. i pierwsza połowa lat 80. to w historii „Beczki” czas głębokiego zaangażowania w życie społeczne i polityczne kraju. Jedna z pierwszych opozycyjnych instytucji Krakowa – Studencki Komitet Solidarności (zał. 1977) została utworzona w dużej mierze przez członków duszpasterstwa. Działalność ta szczególnie mocno została podjęta i rozwinięta w okresie po wprowadzeniu stanu wojennego. Już 13 grudnia 1981 zostało przy „Beczce” założone biuro pomocy dla internowanych i ich rodzin. Działało ono 3 lata. Swego rodzaju kryzys duszpasterstwa nastąpił po tragicznej śmierci o. Rafała Skibińskiego w 1987. W ciągu następnych siedmiu lat „Beczką” kierowało czterech kolejnych duszpasterzy, co nie sprzyjało stabilizacji i rozwojowi duszpasterstwa.
Późniejszy stan „Beczki” jest w dużej mierze rezultatem pracy i zaangażowania o. Wojciecha Prusa, który był duszpasterzem w latach 1994-1998. Jego następcy to o. Jacek Krzysztofowicz, o. Marek Rojszyk OP, o. Maciej Roszkowski OP oraz obecny duszpasterz o. Adam Szustak OP.
Trailer na rok 2010/2011
